Judo 柔道
Contributie informatie
Technieken
Op deze pagina geven wij graag informatie over judo. Gaandeweg worden bij Judoschool Onaji de kinderen middels dit spel de judotechnieken aangeleerd, waarbij zij als zij ouder worden doorschuiven naar hogere groepen. Zij krijgen dan automatisch meer wedstrijdgerichte lesstof aangereikt maar, de recreatieve sfeer blijft altijd behouden. Twee keer per jaar zijn er een judoexamen.
Conditie
De jongeren blijven daarbij ook nog goed in vorm en conditie door de diverse conditietrainingen die door Judoschool Onaji in verschillende spelvormen aangeboden worden. Een feit is dat bewegen belangrijk is voor de mens, dit neemt bij Judoschool Onaji dan ook een belangrijke plaats in bij de judolessen. De pedagogische waarden van het recreatief judo zijn aangetoond. Ook voor mensen met beperkingen kan het judo van waarde zijn. Een positief effect is aangetoond voor (met name) kinderen met autisme en ADHD.
Wat je moet weten
Judo Regels, zoals we allemaal weten komt het judo oorspronkelijk uit Japan. Japan is een land waar veel waarde wordt gehecht aan: hygiëne, traditie, discipline en respect. Daarom hier ter herinnering nog even de regels:
- Je judo-pak is altijd schoon en gestreken.
- Heren dragen geen T-shirt onder het pak en dames dragen een wit T-shirt zonder opdruk.
- Handen en voeten zijn schoon EN je nagels zijn geknipt!
- Buiten de judomat loop je niet op blote voeten maar op slippers.
- Je groet voor je de tatami (mat) betreedt en je groet naar de sensei (judo-leraar).
- Je bent altijd op tijd; dat houdt in dat je voor aanvang van de les al omgekleed in je judopak klaar staat in de ruimte die de judo-leraar aangeeft (bv: op de gang, kleedkamer of langs de mat).
- Geen eten en drinken op de tatami.
- Je meld je af als je niet kunt komen.
- Als je les afgelopen is, kleed je dan rustig om, zodat de groep na jou geen hinder heeft van lawaai uit de kleedruimtes.
- Het wordt/is toegestaan dat u,als ouders en/of verzorgers, in de zaal komt kijken (m.u.v. de eerste groep). Wel het verzoek om de leraar/judoka’s geen overlast te bezorgen.
- Er is geen verplichting om te kijken, beter van niet, daar dit de ontwikkeling van uw kind ten goede komt! De examens zijn uiteraard hierop een uitzondering!
Judo, de zachte weg…
In 1876 stapte Jigoro Kano naar een jiu-jitsu-school. Hij was zijn hele leven al klein en mager geweest en als kind was hij vele malen het middelpunt van spot en pesterijen. Jigoro deed nooit vervelend terug, want dan kon hij een optater verwachten. Dus besloot hij toen die 16 jaar was er iets aan te gaan doen. Kano besloot zijn conditie te verbeteren en werd sterker door alle oefeningen die hij deed. Al snel leek hij geen spillebeen meer en werd hij sterker en voelde zich ook sterker. Daarom durfde hij ook steeds meer voor zichzelf op te komen als hij geplaagd werd.
Veel te hard
Zijn conditie werd beter maar hij kwam vaak bont en blauw thuis, dit leverde hem de bijnaam Bansoko’ (De pleister) op. Stoten met de vuisten, trappen met de voeten en steken met de vingers, het was allemaal toegestaan. Toen zijn leraar overleed kreeg Jigoro de papieren en aantekeningen van zijn leraar. Hij was toen 22-jarige, intelligente universiteitsstudent. Volgens hem had jiu-jitsu had veel goeds maar Jigoro Kano vond het jiu-jitsu eigenlijk veel te hard. Bij het jiu-jitsu ging het erom je tegenstander(s) te verslaan. Zelfs zo, dat ze niet meer konden opstaan.